Obowiązkowe dla kl.3

Obowiązkowe zadanie domowe dla klas III - po tematyce: Mikrospokowy model zjawisk fizycznych.

TERMIN ODDANIA; 8 stycznia 2016 r. 

Krzyżówkę można znaleźć na str. - KLIK

Zdjęcie poniżej pochodzi z tejże strony:

źródło: http://www.epodreczniki.pl/reader/c/140589/v/19/t/student-canon/m/iZBhyQyGKl#iZBhyQyGKl_d5e401

Przygotowania trwają...

Kasia i Sandra opracowywały kolejne zadania dla przedszkolaków. Doświadczenia wykonywały na własnej "skórze" ;) Wiemy jednak , że zabawa z ogniem może być niebezpieczna. Dlatego, to doświadczenie będzie tylko doświadczeniem pokazowym. 

Stosik zapałek, układamy na cytrynie. 

To zadanie mogą wykonać chętni "Mali odkrywcy".

Do dzieła...

i szybkie przykrycie szklanką.....

Po zgaszeniu zapałek widać efektowne podnoszenie wody, 

które spowodowane jest wyrównaniem ciśnienia.

Wypróbujcie .... 

Cieszy nie tylko maluchy ;)

Rodzynki nie tylko na przekąskę....

Czy myśleliście o wykorzystaniu rodzynek do innych celów niż konsumpcja?

Oto kolejne doświadczanie przygotowane przez Sandrę i Kasię. 

Woda musi być mocno gazowana.

Wlewamy i wrzucamy rodzynki ....

 

Po chwili pęcherzyki dwutlenku węgla unoszą rodzynki do góry ....

Zadanie w cale nie okazało się takie banalne :) 

Trzeba było je przeprowadzić więcej razy. 

Przyniosło to jednak oczekiwane efekty. 

Mamy nadzieję, że zadanie to spodoba się przedszkolakom. 

Przypominamy, że dziewczyny będą prowadziły 

zajęcia dla maluchów w ramach projektu edukacyjnego. 

www.epodreczniki.pl

*

W  środowisku internetowym pojawiła się nowa platforma edukacyjna. 

http://www.epodreczniki.pl

*

Jest to platforma:

- BEPŁATNA 

- NIE wymagająca logowania 

- DLA KAŻDEGO

*

Ułatwia zrozumienie otaczającego nas świata w większości dziedzin. To setki lekcji przygotowanych w atrakcyjny i przystępny sposób. 

Ćwiczenia interaktywne porządkujące zdobytą wiedzę.

Warto wybrać się do świata nauki. 

Zapraszam wszystkich Uczniów i Rodziców. 

Na lekcjach FIZYKI i MATEMATYKI w sali 59 już korzystamy ;) 

*wszystkie zdjęcia i tekst zawarty na zdjęciach pochodzą ze strony www.podreczniki.pl  i stanowią promocję platformy

Klasy 3 - NOWY DZIENNIK BADAWCZY

Przypominam ,  

że od 16 listopada w klasach 3 

obowiązuje 

DZIENNIK BADAWCZY nr 3 , 

który był w czerwcu 2015 r., podany w wykazie podręczników. 

Stary dziennik badawczy nr 2/2 przynosimy również na lekcję.

K. Sikora

Wyniki konkursu fotograficznego

Minął termin oddawania prac na konkurs fotograficzny z FIZYKI. 

Miło zatem ogłosić , że:

- kategorię I:  Fizyka w życiu codziennym – fotografujemy zjawiska fizyczne.

wygrała Agnieszka Szewczuk z klasy 3c, 

która swoje prace skupiła na PROSTOLINIOWYM ROZCHODZENIU SIĘ ŚWIATŁA

Agnieszka Szewczuk: Prostoliniowe rozchodzenie się światła

Agnieszka Szewczuk: Prostoliniowe rozchodzenie się światła

Agnieszka Szewczuk: Prostoliniowe rozchodzenie się światła

II miejsce zajął Dawid Fatyga z kl. 3a . 

Jego zdjęcia nie były jakościowo tak dobre jak Agnieszki, ale spełniały wymagania konkursu. Ponadto Dawidowi udało się przedstawić trzy różne zjawiska. 

Dawid Fatyga: Siły spójnoci większe od sił przylegania , powodują , że kropla ma kształt kulisty.

Dawid Fatyga: Prostoliniowe rozchodzenie się światła

Dawid Fatyga: Załamanie światła na granicy dwóch różnych ośrodków

- kategorię II : Fizyka doświadczalna – reportaż z wykonania własnego doświadczenia.

Wygrała, ale też jako jedyna w tej kategorii,  Justyna Cygan z kl. 3a. 

Jej reportaż można zobaczyć na gazetce w sali 59.

Justyna Cygan: Gumowe jajko

Bardzo dziękuję za udział w konkursie , nie był przecież zbyt wymagający :) 

Uczniowie otrzymali Pendrivy , notatniki oraz ocenę z aktywności. 

K.S.

9.4. Wyznaczanie masy ciała za pomocą dźwigni dwustronnej

    Na dzisiejszych zajęciach dodatkowych uczennice Kasia i Sandra postanowiły przygotować doświadczenie , które pozwoli nam wyznaczyć masę ciała za pomocą dźwigni dwustronnej .

Przypomnienie: 

Masa- ilość substancji z której zbudowane jest ciało

Ciężar – siła z jaką Ziemia przyciąga ciała do środka 

9. Wymagania doświadczalne. Uczeń:

9.4)wyznacza masę ciała za pomocą dźwigni dwustronnej, innego ciała o znanej masie i linijki

W tym celu przygotować należy: 

- dźwignię dwustronną

- ciało o nieznanej masie ( wybraliśmy czekoladę , by porównać nasze obliczenia z realnym wynikiem ) 

- odważniki o masie 50g ( ciężar 0,5 N ) 

Kolejne etapy doświadczenia: 

1. Zawieś belkę dźwigni dwustronnej na statywie i ustaw ją w równowadze. 

2. Przywiąż nitkę do czekolady , tak by łatwo było ją zawiesić. 

3. Następnie zawieś ciężarki ( my wybieramy dwa , dla łatwości obliczeń ) 

4. Zmieniając położenie czekolady ustaw ponownie dźwignię tak, aby znalazła się w równowadze. 

5. Zmierz ramiona dźwigni. 

oraz ciężar znanego ciała. W naszym przypadku dwa ciężarki mają ciężar 1 N.

6. Korzystając z warunku dźwigni dwustronnej wykonaj obliczenia pozwalające wyznaczyć CIEŻAR czekolady. 

7. W kolejnym etapie korzystamy ze wzoru na ciężar ciała i obliczamy MASĘ czekolady. 

Udało nam się dość dokładnie wyznaczyć masę czekolady m = 100 g

                                                                                    

Wymagania doświadczalne z fizyki.

"Powiedz mi - zapomnę, 

Pokaż - zapamiętam, 

Pozwól zrobić - zrozumiem!" 

                                           Konfucjusz

   Poniżej zamieszczam wykaz doświadczeń , które obowiązują w podstawie programowej gimnazjum. Na takich właśnie tematach mogą opierać się zadania z fizyki na EGZAMINIE GIMNAZJALNYM.

 W roku szkolnym 2014/2015 pojawiło się na przykład takie oto zadanie:

Proszę o zapoznanie się z listą. 

Zawsze można sobie przypomnieć czego dotyczyło dane doświadczenie na zajęciach dodatkowych z fizyki. Zachęcam Was do przygotowania takiego doświadczenia , tak, by mogło posłużyć innym. 

9.

Wymagania doświadczalne. Uczeń:

9.1)

wyznacza gęstość substancji z jakiej wykonano przedmiot w kształcie prostopadłościanu, walca lub kuli za pomocą wagi i linijki

9.2)

wyznacza prędkość przemieszczania się (np. w czasie marszu, biegu, pływania, jazdy rowerem) za pośrednictwem pomiaru odległości i czasu

9.3)

dokonuje pomiaru siły wyporu za pomocą siłomierza (dla ciała wykonanego z jednorodnej substancji o gęstości większej od gęstości wody)

9.4)

wyznacza masę ciała za pomocą dźwigni dwustronnej, innego ciała o znanej masie i linijki ZOBACZ - klik

9.5)

wyznacza ciepło właściwe wody za pomocą czajnika elektrycznego lub grzałki o znanej mocy (przy założeniu braku strat)

9.6)

demonstruje zjawisko elektryzowania przez tarcie oraz wzajemnego oddziaływania ciał naładowanych

9.7)

buduje prosty obwód elektryczny według zadanego schematu (wymagana jest znajomość symboli elementów: ogniwo, opornik, żarówka, wyłącznik, woltomierz, amperomierz)

9.8)

wyznacza opór elektryczny opornika lub żarówki za pomocą woltomierza i amperomierza

9.9)

wyznacza moc żarówki zasilanej z baterii za pomocą woltomierza i amperomierza

9.10)

demonstruje działanie prądu w przewodzie na igłę magnetyczną (zmiany kierunku wychylenia przy zmianie kierunku przepływu prądu, zależność wychylenia igły od pierwotnego jej ułożenia względem przewodu)

9.11)

demonstruje zjawisko załamania światła (zmiany kąta załamania przy zmianie kąta padania – jakościowo)

9.12)

wyznacza okres i częstotliwość drgań ciężarka zawieszonego na sprężynie oraz okres i częstotliwość drgań wahadła matematycznego

9.13)

wytwarza dźwięk o większej i mniejszej częstotliwości od danego dźwięku za pomocą dowolnego drgającego przedmiotu lub instrumentu muzycznego

9.14)

wytwarza za pomocą soczewki skupiającej ostry obraz przedmiotu na ekranie odpowiednio dobierając doświadczalnie położenie soczewki i przedmiotu

Podstawa programowa z FIZYKI (etap III, rok szkolny, od którego obowiązuje: 2009 / 2010)

Podstawa programowa fizyka 

(etap III, rok szkolny, od którego obowiązuje: 2009 / 2010)

Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół

Cele kształcenia – wymagania ogólne:

I. Wykorzystanie wielkości fizycznych do opisu poznanych zjawisk lub rozwiązania prostych zadań obliczeniowych.

II. Przeprowadzanie doświadczeń i wyciąganie wniosków z otrzymanych wyników.

III.Wskazywanie w otaczającej rzeczywistości przykładów zjawisk opisywanych za pomocą poznanych praw i zależności fizycznych.

IV.Posługiwanie się informacjami pochodzącymi z analizy przeczytanych tekstów (w tym popularno-naukowych).

Zalecane warunki i sposób realizacji:

Nauczanie fizyki na III etapie edukacyjnym należy rozpocząć od wyrobienia intuicyjnego rozumienia zjawisk, kładąc nacisk na opis jakościowy. Na tym etapie nie wymaga się ścisłych definicji wielkości fizycznych, kładąc nacisk na ich intuicyjne zrozumienie i poprawne posługiwanie się nimi. Wielkości wektorowe należy ilustrować graficznie nie wprowadzając definicji wektora. Nie wymaga się wprowadzania pojęcia pola elektrycznego, magnetycznego i grawitacyjnego do opisu zjawisk elektrycznych, magnetycznych i grawitacyjnych. Wszędzie, gdzie tylko jest to możliwe, należy ilustrować omawiane zagadnienia realnymi przykładami (w postaci np. opisu, filmu, pokazu, demonstracji). Należy wykonywać jak najwięcej doświadczeń i pomiarów posługując się możliwie prostymi i tanimi środkami (w tym przedmiotami użytku codziennego). Aby fizyka mogła być uczona jako powiązany z rzeczywistością przedmiot doświadczalny wskazane jest, aby jak najwięcej doświadczeń było wykonywanych bezpośrednio przez uczniów. Należy uczyć starannego opracowania wyników pomiaru (tworzenie wykresów, obliczanie średniej) wykorzystując przy tym, w miarę możliwości, narzędzia technologii informacyjno-komunikacyjnych. Nauczyciel powinien kształtować u uczniów umiejętność sprawnego wykonywania prostych obliczeń i szacunków ilościowych, zwracając uwagę na krytyczną analizę realności otrzymywanych wyników. Formuły matematyczne wprowadzane są jako podsumowanie poznanych zależności między wielkościami fizycznymi. W klasie I i II gimnazjum nie kształci się umiejętności przekształcania wzorów – uczniowie opanują ją na zajęciach matematyki. Wymagana jest umiejętność sprawnego posługiwania się zależnościami wprost proporcjonalnymi. Ze względu na duże trudności w jasnym i prostym przedstawieniu najnowszych odkryć, w podstawie programowej nie ma zagadnień związanych z fizyką współczesną. Warto jednak wprowadzać jej elementy wykorzystując zalecenia, dotyczące nabycia przez uczniów umiejętności rozumienia i streszczania tez artykułów popularnonaukowych. Ze względu na szybkość zmian technologicznych przykłady zastosowań konkretnych zjawisk należy dobierać adekwatnie do aktualnej sytuacji. W trakcie nauki uczeń obserwuje, opisuje i wykonuje jak najwięcej doświadczeń. Nie mniej niż połowa doświadczeń wymienionych w podstawie programowej dla przedmiotu fizyka w zakresie rozszerzonym powinna zostać wykonana samodzielnie przez uczniów w grupach pozostałe jako pokaz dla wszystkich uczniów, w miarę możliwości wykonany przez wybranych uczniów pod kontrolą nauczyciela.

Wymagania szczegółowe:

1.Ruch prostoliniowy i siły. Uczeń:

1.1)posługuje się pojęciem prędkości do opisu ruchu przelicza jednostki prędkości

1.2)odczytuje prędkość i przebytą odległość z wykresów zależności drogi i prędkości od czasu, oraz rysuje te wykresy na podstawie opisu słownego

1.3)podaje przykłady sił i rozpoznaje je w różnych sytuacjach praktycznych

1.4)opisuje zachowanie się ciał na podstawie pierwszej zasady dynamiki Newtona

1.5)odróżnia prędkość średnią od chwilowej w ruchu niejednostajnym

1.6)posługuje się pojęciem przyspieszenia do opisu ruchu prostoliniowego jednostajnie przyspieszonego

1.7)opisuje zachowanie się ciał na podstawie drugiej zasady dynamiki Newtona

1.8)stosuje do obliczeń związek między masą ciała, przyspieszeniem i siłą

1.9)posługuje się pojęciem siły ciężkości

1.10)opisuje wzajemne oddziaływanie ciał posługując się trzecią zasadą dynamiki Newtona

1.11)wyjaśnia zasadę działania dźwigni dwustronnej, bloku nieruchomego, kołowrotu

1.12)opisuje wpływ oporów ruchu na poruszające się ciała.

2. Energia. Uczeń:

2.1)wykorzystuje pojęcie energii mechanicznej i wymienia różne jej formy

2.2)posługuje się pojęciem pracy i mocy

2.3)opisuje wpływ wykonanej pracy na zmianę energii

2.4)posługuje się pojęciem energii mechanicznej jako sumy energii kinetycznej i potencjalnej

2.5)stosuje zasadę zachowania energii mechanicznej

2.6)analizuje jakościowo zmiany energii wewnętrznej spowodowane wykonaniem pracy i przepływem ciepła

2.7)wyjaśnia związek między energią kinetyczną cząsteczek i temperaturą

2.8)wyjaśnia przepływ ciepła w zjawisku przewodnictwa cieplnego oraz rolę izolacji cieplnej

2.9)opisuje zjawiska topnienia, krzepnięcia, parowania, skraplania, sublimacji i resublimacji

2.10)posługuje się pojęciem ciepła właściwego, ciepła topnienia i ciepła parowania

2.11)opisuje ruch cieczy i gazów w zjawisku konwekcji.

3.Właściwości materii. Uczeń:

3.1)analizuje różnice w budowie mikroskopowej ciał stałych, cieczy i gazów

3.2)omawia budowę kryształów na przykładzie soli kamiennej

3.3)posługuje się pojęciem gęstości

3.4)stosuje do obliczeń związek między masą, gęstością i objętością ciał stałych i cieczy, na podstawie wyników pomiarów wyznacza gęstość cieczy i ciał stałych

3.5)opisuje zjawisko napięcia powierzchniowego na wybranym przykładzie

3.6)posługuje się pojęciem ciśnienia (w tym ciśnienia hydrostatycznego i atmosferycznego)

3.7)formułuje prawo Pascala i podaje przykłady jego zastosowania

3.8)analizuje i porównuje wartości sił wyporu dla ciał zanurzonych w cieczy lub gazie

3.9)wyjaśnia pływanie ciał na podstawie prawa Archimedesa.

4.Elektryczność. Uczeń:

4.1)opisuje sposoby elektryzowania ciał przez tarcie i dotyk wyjaśnia, że zjawisko to polega na przepływie elektronów analizuje kierunek przepływu elektronów

4.2)opisuje jakościowo oddziaływanie ładunków jednoimiennych i różnoimiennych

4.3)odróżnia przewodniki od izolatorów oraz podaje przykłady obu rodzajów ciał

4.4)stosuje zasadę zachowania ładunku elektrycznego

4.5)posługuje się pojęciem ładunku elektrycznego jako wielokrotności ładunku elektronu (elementarnego)

4.6)opisuje przepływ prądu w przewodnikach jako ruch elektronów swobodnych

4.7)posługuje się pojęciem natężenia prądu elektrycznego

4.8)posługuje się (intuicyjnie) pojęciem napięcia elektrycznego

4.9)posługuje się pojęciem oporu elektrycznego, stosuje prawo Ohma w prostych obwodach elektrycznych

4.10)posługuje się pojęciem pracy i mocy prądu elektrycznego

4.11)przelicza energię elektryczną podaną w: kilowatogodzinach na dżule i dżule na kilowatogodziny

4.12)buduje proste obwody elektryczne i rysuje ich schematy

4.13)wymienia formy energii na jakie zamieniana jest energia elektryczna

5.Magnetyzm. Uczeń:

5.1)nazywa bieguny magnetyczne magnesów trwałych i opisuje charakter oddziaływania między nimi

5.2)opisuje zachowanie igły magnetycznej w obecności magnesu oraz zasadę działania kompasu

5.3)opisuje oddziaływanie magnesów na żelazo i podaje przykłady wykorzystania tego oddziaływania

5.4)opisuje działanie przewodnika z prądem na igłę magnetyczną

5.5)opisuje działanie elektromagnesu i rolę rdzenia w elektromagnesie

5.6)opisuje wzajemne oddziaływanie magnesów z elektromagnesami i wyjaśnia działanie silnika elektrycznego prądu stałego.

6.Ruch drgający i fale. Uczeń:

6.1)opisuje ruch wahadła matematycznego i ciężarka na sprężynie oraz analizuje przemiany energii w tych ruchach

6.2)posługuje się pojęciami amplitudy drgań, okresu, częstotliwości do opisu drgań, wskazuje położenie równowagi oraz odczytuje amplitudę i okres z wykresu x(t) dla drgającego ciała

6.3)opisuje mechanizm przekazywania drgań z jednego punktu ośrodka do drugiego w przypadku fal na napiętej linie i fal dźwiękowych w powietrzu

6.4)posługuje się pojęciami: amplitudy, okresu i częstotliwości, prędkości i długości fali do opisu fal harmonicznych oraz stosuje do obliczeń związki między tymi wielkościami

6.5)opisuje mechanizm wytwarzania dźwięku w instrumentach muzycznych

6.6)wymienia od jakich wielkości fizycznych zależy wysokość i głośność dźwięku

6.7)posługuje się pojęciami infradźwięki i ultradźwięki.

7.Fale elektromagnetyczne i optyka. Uczeń:

7.1)porównuje (wymienia cechy wspólne i różnice) rozchodzenie się fal mechanicznych i elektromagnetycznych

7.2)wyjaśnia powstawanie obszarów cienia i półcienia za pomocą prostoliniowego rozchodzenia się światła w ośrodku jednorodnym

7.3)wyjaśnia powstawanie obrazu pozornego w zwierciadle płaskim, wykorzystując prawa odbicia opisuje zjawisko rozproszenia światła przy odbiciu od powierzchni chropowatej

7.4)opisuje skupianie promieni w zwierciadle wklęsłym posługując się pojęciami ogniska i ogniskowej, rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez zwierciadła wklęsłe

7.5)opisuje (jakościowo) bieg promieni przy przejściu światła z ośrodka rzadszego do ośrodka gęstszego optycznie i odwrotnie

7.6)opisuje bieg promieni przechodzących przez soczewkę skupiającą i rozpraszającą (biegnących równolegle do osi optycznej) posługując się pojęciami ogniska i ogniskowej

7.7)rysuje konstrukcyjnie obrazy wytworzone przez soczewki, rozróżnia obrazy rzeczywiste, pozorne, proste, odwrócone, powiększone, pomniejszone

7.8)wyjaśnia pojęcia krótkowzroczności i dalekowzroczności oraz opisuje rolę soczewek w ich korygowaniu

7.9)opisuje zjawisko rozszczepienia światła za pomocą pryzmatu

7.10)opisuje światło białe jako mieszaninę barw, a światło lasera jako światło jednobarwne

7.11)podaje przybliżoną wartość prędkości światła w próżni wskazuje prędkość światła jako maksymalną prędkość przepływu informacji

7.12)nazywa rodzaje fal elektromagnetycznych (radiowe, mikrofale, promieniowanie podczerwone, światło widzialne, promieniowanie nadfioletowe i rentgenowskie) i podaje przykłady ich zastosowania.

8.Wymagania przekrojowe. Uczeń:

8.1)opisuje przebieg i wynik przeprowadzanego doświadczenia, wyjaśnia rolę użytych przyrządów, wykonuje schematyczny rysunek obrazujący układ doświadczalny

8.2)wyodrębnia zjawisko z kontekstu, wskazuje czynniki istotne i nieistotne dla wyniku doświadczenia

8.3)szacuje rząd wielkości spodziewanego wyniku i ocenia na tej podstawie wartości obliczanych wielkości fizycznych

8.4)przelicza wielokrotności i podwielokrotności (przedrostki mikro-, mili-, centy-, hekto-, kilo-, mega-). Przelicza jednostki czasu (sekunda, minuta, godzina, doba)

8.5)rozróżnia wielkości dane i szukane

8.6)odczytuje dane z tabeli i zapisuje dane w formie tabeli

8.7)rozpoznaje proporcjonalność prostą na podstawie danych liczbowych lub na podstawie wykresu oraz posługuje się proporcjonalnością prostą

8.8)porządza wykres na podstawie danych z tabeli (oznaczenie wielkości i skali na osiach) a także odczytuje dane z wykresu

8.9)rozpoznaje zależność rosnącą i malejącą na podstawie danych z tabeli lub na podstawie wykresu oraz wskazuje wielkość maksymalną i minimalną

8.10)posługuje się pojęciem niepewności pomiarowej

8.11)zapisuje wynik pomiaru lub obliczenia fizycznego jako przybliżony (z dokładnością do 2- 3 cyfr znaczących)

8.12)planuje doświadczenie lub pomiar, wybiera właściwe narzędzia pomiaru mierzy: czas, długość, masę, temperaturę, napięcie elektryczne, natężenie prądu.

Jak pokazać promień?

     Klasy trzecie właśnie rozpoczęły tematykę związaną z Optyką. Wiemy już , że światło odbija się od wszystkich ciał, nawet częściowo przeźroczystych.

   W tym celu uczeń Jan Puchała z klasy 3c przygotował zestaw umożliwiający przeprowadzenie doświadczeń pokazujących prostoliniowe rozchodzenie się światła oraz zasadę odbicia światła. 

Przyrządy użyte w doświadczeniu: 

- laser

- zwierciadła płaskie

- wytwornica dymu

Bieg promieni światła pochodzącego z lasera jest niewidoczny „gołym” okiem. Widzimy tylko punkt.

Promienie padające i odbite będą widoczne , gdy ulegną rozproszeniu na drobinach dymu. Można również użyć mąki ( oznaczało by to jednak porządne sprzątanie klasy ;) ) , kurzu albo rozpylacza z wodą. 

Promienie świetle stają się wówczas widoczne . 

Kolejnym etapem było pokazanie , że światło ulega odbiciu. Widzieliśmy w głębi zwierciadła obraz źródła światła , który powstaje z przedłużenia promienia odbitego. 

Przypomnijmy cechy obrazu w zwierciadle płaskim: 

- obraz pozorny , ponieważ po drugiej stronie lustra

- prosty , ponieważ tak jak spoglądamy , tak się widzimy w odbiciu, z tym, że pozostają zachowane zasady symetrii osiowej

- tej samej wielkości oraz w tej samej odległości od lustra

Następnie Jan zaproponował użycie dwóch luster. Dzięki czemu promienie ulegały licznemu odbiciu tworząc ciekawe obrazu. Prawie jak z Gwiezdnych wojen ;)

Efektowne okazało się odbicie promienia na tarczy zegara wiszącego w klasie.

Mam nadzieję, że ciekawie przygotowana część lekcji , znacznie łatwiej zostanie utrwalona w pamięci. Tym bardziej , że kolegom i koleżankom z klasy 3c pokaz bardzo się podobał. Za co nagrodzili Janka brawami. 

Zachęcam Was do szukania włanych pomysłów na ciekawe lekcje fizyki. 

Katarzyna Sikora

Zadania PROJEKTOWE dla kl. 1 oraz kl. 3

Na poniższe zadania projektowe macie dużo czasu ;) 

Termin oddania : 30 listopada br. 


Klasy 3: Wykonaj model PERYSKOPU! 


Klasy 1: Wykonaj model siłomierza. 

Model ma wiarygodnie mierzyć. Powinien zatem mieć ustaloną odpowiednią podziałkę w NIUTONACH.

Nowe zadania dla kl. 2

Wszystkie zadania powinny zawierać analizę . Powinno zatem pojawić się: dane, szukane, wzór, obliczenia i odpowiedź. 

1. Silnik wykonał pracę 1000 J w czasie 10 s. Jaka jest moc tego silnika?

2. Jeśli ważysz 0,5 kN i wchodzisz po schodach na wysokość 10 m w czasie 20 s, to jaka jest twoja moc?

3. Ile czasu musi pracować pompa napędzana silnikiem elektrycznym o mocy 50 kW, aby z kopalni o głębokości 180 m wypompować wodę o masie 500000 kg?